- böhtan atmaq
- 【動】中傷する､ 誹謗する[ﾁｭｳｼｮｳｽﾙ､ ﾋﾎﾞｳｽﾙ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
böhtan atmaq
Look at other dictionaries:
böhtan — is. <ər.> Birini ləkələmək üçün nahaqdan ona pis bir şey isnad etmə; iftira, şər. Həqqa ki, deyil bu nüktə böhtan; İsbatinə vardır əldə bürhan. M.. <Heydər bəy:> Naçalnik, tamam danışdığı sözlər böhtandır. M. F. A.. Uryadnik bir iki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iftira — is. <ər.> Böhtan, şər. Xülasə, qalan yüz on beş kağız da bu məzmunda növnöv iftira və yalan. C. M.. İki tərəf bir birinə olmazın böhtan və iftirasını, olmazın həyasız hərəkətlərini isnad verirdilər. Ç.. Səttarzadə başını tovladı: – Siz məni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şər — 1. is. <ər.> 1. Pislik, yamanlıq, fənalıq, pis iş. Xeyir və şər. – Şər deməsən, xeyir gəlməz. (Ata. sözü). Dünyanın gərdişindən; Təng oldum hər işindən; Mərdin başı qal çəkir; Namərdin şər işindən. (Bayatı). Bəxtəvər başına sənin, ey rəqib; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
palçıq — is. 1. İslanaraq horra halına gəlmiş torpaq. Ayaqqabılarını palçığa batırmaq. – . . Yolun palçığından tərpənmək olmayırdı. Ə. H.. 2. Müalicə məqsədilə istifadə olunan dəniz, yaxud çay lili və ya tərkibində müxtəlif üzvi maddələr olan neft, su ilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləkə — is. 1. Ləkələyici bir şeyin səth üzərində buraxdığı iz. Qan ləkəsi. Yağ ləkəsi. Mürəkkəb ləkəsi. Paltarındakı ləkəni silmək. – <Eldar> sazın üstündə tünd qara ləkələri mənə göstərdi. M. Rz.. Yuyuldu, divarlara; Sıçramış qan ləkəsi. Ə. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ad — is. 1. Doğulduğu zaman adama verilən şəxsi isim. Ad və soyad. Ad qoymaq. Adın nədir? Adını söyləmək. – Sən öləsən, Xanmirzə bəyin adını verən kimi, qoçaqlar o saat qalxdılar. N. V.. // Ləqəb, təxəllüs. 2. Şöhrət. <Elmar:> Siz qızları ad… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damğa — is. 1. Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1 ci mənada. Çəpərimə girib, – deyə bəy rəiyyətə badalaq gəldi, rəiyyət öküzünün, atının və danasının buduna damğa vurub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qara — 1. 1. sif. Bütün rənglərin ən tündü, ən tutqunu; his, kömür rəngi (ağ ziddi). // sif. Bu rəngdə olan. Qara boya. Qara saç. Qara at. Qara kostyum. – <Musanın nəvəsi> qara papağını qoydu, əlinin pəncəsi ilə bir az qabağa basdı. Qant.. // sif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaralamaq — f. 1. Qara rəng çəkmək, qara sürtmək, qara rənglə çirkləndirmək, qara rəngə batırmaq. Uşaqlar divarları kömür ilə qaralamışlar. // Cızma qara etmək. 2. Əl ilə yazmaq. O, əlindəki karandaşla qabağında duran bir parça kağızı qaralayırdı. – Sərvərov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəng — is. <fars.> 1. Bir şeyin işıq tonu. Tünd rəng. Qırmızı rəng. – Çöllər yuxudan olunca bidar; Min rəng çiçəklə doldu gülzar. A. Ş.. Xoşdur mənə, xoşdur bu təbiətdəki rənglər. S. Rüst.. Rəngi qaçmaq (getmək) – öz təbii rəngini itirib bozarmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
utanmadan — z. Utanmayaraq, xəcalət çəkmədən, həyasızcasına, təklifsizcəsinə, arsız arsız. Utanmaqsızın (utanmadan) böhtan atmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
